Neyden üflediler beni,
O bildiğin çok delikli kamıştan,
Çıkarken yoğrulmuşum çarpıştan,
Neydim, ney oldum, neyzeni buldum.
Taptuk eşiğine koydular beni,
O bildiğin çok alevli sessiz yanıştan,
Emrece döner dilimiz, sözümüz aynı nakıştan,
Aşktım, aşık oldum, aşka, aşıkan olmayı buldum.
Kayıt Tarihi : 19.1.2018 16:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serkan Gebel](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/19/neyden-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!