Neydem Şiiri - Yusuf Kılıç 4

Bir garip başımla kalmışım arkta
Batarmıyım çıkarmıyım bu sene
Böldüm tohumumu kıraç toprakla
Olursa biçerim, olmazsa neydem

Verir ise tarlam, yiğit vesselam
Vermez ise kimden isteyim derman
Ululardan çıkarmıki  bir ferman
Umut edeyimde, çıkmazsa neydem

Yarenlik ederim, fesat kıt ile
Soyu sopu meçhul, hısım cet ile
Dere kenarından suyu kap ile
Çekeyim degirmen dönmezse neydem

Emek ziyan olur, çabamsa boşa
Vermezse toprağım, gam yemem haşa
Topal çekiç ile toprağa taşa
Çalayımda ben, olmaz ise neydem

Apaçık bu dünya ömrüme zarar
Bir günlük tokluğu, onbeş gün sorar
Kıldım üç okkalık toprakta karar
Oda vermez ise, ey daha neydem

Han ile hamamda yoktur gözümüz
Bir karış toprağa geçmez sözümüz
Hakikat telinden çalıp sazımız
Söyleyimde duyan almazsa neydem

Garibim üşürüm, temmuzda yazda
Kaldım bir başıma dalda ayazda
Kâtip bu halimi son defa yazda
Hüküm yetişmezse, ben daha neydem

Nasipsizler hikayesi böyledir
Dert adamı içten içe söyletir
Avcı insan ise avda öyledir
Kuzu postlu pusu kurmuşsa neydem

Yusuf'um, dünyayı gam yeme boşa
Sözüne sadık ol, dosdoğru yaşa
Müşgül anda gelen eştir gardaşa
İyi günde gelen, yoldaşı neydem