Neymiş Sevgi Şiiri - Nazif Ünsal

Haz binbir zevk, adı doğa sevgisi
Köpeği koydu dört duvar arasına
Nergizi söktü, bülbülüde kafesine
Övünür gardiyan doğayı sevdiğine

Guya hak, İslam, sol, insan sevgisi
İnsanı sardı, vahşiliğin daniskası
İnsan, çiçek, orman, toprak sevgisi
Som meşe ağacından tahterrevallisi

Anlatır tüm gerçekleri çalının fakısı
Duymadın mı bunu, Hak'kın öğretisi
Yok orda ağalar var tek Var'ın sesi
Yazar yaratan amellerin zerresini

Ey kardeşim dinle ne var sözümde
Hazlar ne sevgili, ne de zevkler sevgi
Gülü dalında, hakkını hak edende
Bırak yerine bellersin neymiş sevgi