Ney Sen Neyzen Şiiri - Mervenur Şenocak

Neyin hasretidir sazlıktan duyuran sesini...
Bundandır tüm inleyişleri,
Vakit geldi
Sema ayini kızıştı...
Dönsün sema dönsün semazen
Sen ney sende neyzen...

Mumun boyunu aşar
Gölgesi naz eder
Eller açılır nur'a benzer,
Sonra bir ses
Gel ne olursan ol
Yine gel...

Merhamet dersin güneşe.
Doğacak elbet merhametim,
Öfkeni al da git
Sevgi yeridir onun yeri,
Ölü gibi ol..
Yahut öfkeni bırak öyle gel öyle ol...

Sen güneş gibisin.
Yakın olsanda bir uzak olsanda.
Ey kullara yakın olan dost!
Güneş ol gel,
Ey Güneş gibi eşsiz sevgili!
Gel...

Gönlümün sana daveti,
Varlığı var olası 'Gel'
Senin gönlünden gönlüme var olan yol,
'Sıratımdır' belki...
Sensiz bağımda sarı,
Yapraklarımın yüzü de Gel...

Dedin ya umutsuzluk kapısı değil.
Açık bırak ardına kadar kapıları
Bir gece,güneşi koynuma alıp
Toprağımı yorgan yapıp,
Tövbemi bozmadan gelebilirim...

Ademin toprağında semaya yükseliyor sesim
Bir avuç topraktan ibaret bedenim.
ademdim şimdi Ademim Ademim Adem...
Hamdım, Piştim
Yangınım bitmez sandım,
Ben artık pak'ım tamamım
Açık bırak kapısını mis kokulu odanın...

Gönül pencerende kanadım kırık
Halim ahvalim tanıdık,
Hor görme al içeri.
Ne putperestim ne de mecusi...

Ben neyim?
Ben kızgın şişle delinmiş bir 'neyim'
Nasırlı parmakların soluksuz nefesiyim
Acı acı inlerim inletirim ağlatırım.
Ömürlük bir çiledir saltanatım...

Ben rüzgarım, sen yapraksın
Titremez de ne yaparsın?

Kimden derman arayayım,
Gönlüm senden hasta.
Yüreğimde susuzluğun,
Kudretin bitti sanma.
Yüreğimde olmasa kirpiğimde olsa...

Her parçamda senden nişan var.
Her zerremde sevgilimin dili,
Kucağında sıkışmışım,
İnleyişim parmaklarının darbelerindendir...
Zifrimde ay gibi dönmeyen aşık değildir...

Gizli olmayan bu sözü benden dinle,
Ney'den dinle
Rüzgarım havam olmasa,
Sancağımı dalgalandıran neyim var?
Çilekeş bir 'neyim' var.

Hep acı soluğuna gebeyim,
Üfledikçe dudaklarından 'mey' içmekteyim.
Ey Gece! senin şarabından sarhoşluk yok bu gece
Ey tövbesini bozanlar!
Tövbe bozma mevsimi.
Gül renkli şarap öyle renge girdi ki
Gül'ün ellerde dolaşma zamanı geldi...

Bende tek bir can
Yüz bin ten.
Ne can ne de ten hepsi bir ben...
Gönlü gizli bahçen,
içinde saklı fesleğen...

Vuslatın rengi koyu,
Ayrılığın vakti yoktu.
Gidişime değil ziyan günlerime ağla!
Fatihalar yağsın son kez merhametin toprağına...

İşte ney işte neyzen,
Dönsün sema dönsün semazen...