Gurbet rüzgarı eserken ruhumun ikliminde
Yakıcı feryadları dağladı gönlümü Ney'in
Canım esir iken,cananın ipek büklümünde
Zebunu olmuş bekler,gamzelerindeki mey'in
Bir dostun lütfu ile öğrendim serencamını
Nuhayle gecelerinin gözyaşıyla sulanmış
O yalnızlık destanının yaşadım her anını
Sen Haydar-ı Kerrar olsan,vefa ummak yalanmış
Murteza'nın feryadını taşıyorken çağlara
Sesindeki ilahi sır aşık ruhları sarmış
Garipliğin acısını haykıra dur dağlara
Sen Haydar-ı Kerrar olsan,vefa ummak yalanmış
Şimdi bildim sendeki,sırrı ilahiyi ey Ney
Bendeki dert Firdevsi'den,Fuzuli'den yamanmış
Yalnızlıkla yeşerirmiş,kalpte aşk denilen şey
Sen Haydar-ı Kerrar olsan,vefa ummak yalanmış
Kayıt Tarihi : 3.2.2008 13:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri bana ilham eden Rıdvan Hakyemez kardeşime sonsuz saygılarımla
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!