Ney gibi Şiiri - Ömer Karataş

Saat ikibuçuk gecenin ta ortasında
Yine çıktın karşıma bıçak gibi
Dışarda yağmur var ay bile uykuda
Inlerim sevdiceğim ney gibi.
Derdini dile dökemeyen dertgahım
Afakanlar basar yüreğimi
Aşkının bahtsız bestekarıyım
Gözyaşlarım besler hecelerimi.
Saat ikibuçuk gecenin ortasında
Yine çıktın karşıma bıçak gibi
Kesildi Uykular pervasızca
Ahh bimezsin nice dün gibi.
Șu ağlayan benmiyim bulutlar mı?
Baştan aşağıya tutuldu yüreğim
Duaya katık eyledim umutlarımı
Heyhat sen bilirsin Rabbim.
Nice sarhoş gezerim dem bu dem
O nar-ı aşkına düştüm düşeli
Yakar her nefeste her seherde şebnem
O gül yüzüne nazar ettim edeli.
Bülbül revan olmuş gül yoluna
Nice feryadı ondandır sevdiceğim
Kurban olam bir bak sağına soluna
Bir mum gibi eriyip gideceğim.
Șu ney-i bilmezmisin yar inler sırrı çoktur
Bir semaya bakar bir toprağa
Bir anlatsa sırrını deryalar kurur
Nasıl yürektir ki katlanır her acıya
Ben derli ney-im
Ruhuma üflediler seni
Aşkının son bestesiyim
Kalıptan kalıba doktuler beni