ellerim hep sana uzanıyorda
uzanıp tutmuyor senin ellerin
sitemliyim gönlüm kırılıyorda
söyleyemiyorum tutuk dillerim..
arzularım zincir zincir dizildi
duaya kalkmaktan yorgun kollarım
dağlar dümdüz oldu,engel çözüldü
sana doğru,sana doğru yollarım
gönül ne çok dalgalandı duruldu
saçımı ağarttı hırçın yellerim
bu can gayri yaşamaktan yoruldu
kendi toprağımı kazar bellerim..
kamışliktan koparılmış ney gibi
bazan coşar taşar bazan inlerim
demekki buymuş insanın nasibi
artık kendim söyler,kendim dinlerim..
Kayıt Tarihi : 31.7.2011 17:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
18 temmuz pazartesi.ankarada kızımın evinde.....
![Yüksel Gemalmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/31/ney-gibi-3.jpg)
böyle güzel eserleri
bizlere sunduğun için
doyulmaz bir paylaşım
yürekten alkışlıyorum
sen sevgili kardeşimi kutlarım
başarılarınızın devamını dilerim
TÜM YORUMLAR (1)