Ney Şiiri - Ömer Turhan

Keşmekeş dünyadan, çeker ruhumu;
Nakış nakış işler nurdan tığlarla…
Neyzenden nağmeler eker tohumu;
Hasret nehri akar, aşktan çağlarla…

Demet demet huzur, derinden derin;
Bir okyanus ki, insana yolculuk…
Kötü ne, iyi ne? Suali yerin;
Fıtrat cahili, harflerden korkuluk…

Bağrı yanık neyzen, kalbime aktı;
Ney’den acı feryat, koptu fırtına…
Ne kitap, ne hoca... Aklımı yaktı;
Ne varsa bildiğim, çekti altına...

Ben nura hasret, arıyorum O’nu;
Eşiğin gözler, kafesteki ruhum…
Nicedir Yarabbi, bu yolun sonu;
Nicedir Allah’ım, tendeki ruhum…