Ney çalsa ve uyusam.
Bitse bu kanayan yokluk.İçimdeki tüm kuşlar sussa...
Yağmur akşamlarında dilimde hiç bulamayacağım bir sevgili adı.Zülüflerinde rüzgar dolaşırdı,ben üşürdüm.Ve elleri yüzüme vuran kardan beyaz.
şimdi eski liman üzerinde gemiler ağlıyor.
Bende bir sokak köpeği yalnızlığı; düşüyorum sokak sokak.
Yorulduğum bu şehirde penceremden sabah kuşları firar ediyor.Anladım...gözlerinsiz bulamayacağım yönümü.
Sen ne zaman sevişsen başkasıyla ben ölüyorum sevgili.Bitmeyecek bir yolculuk başlıyor soğuk tren raylarından.Zehr-i nikotin değil sadece kesen bu nefesi biliyorum.Ve ne zaman bulsam rüyalarımda yüzünü,kayboluyorsun çıkmaz bir sokakta.
Uyusam ve uyanmasam artık.Ney çalsa ve uyusam...Ney çalsa ve uyusam...
Kayıt Tarihi : 18.11.2007 02:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!