Newroz’da Gördüm Seni
Newroz ateşi yükselirken gökyüzüne,
Sen güldün…
Ve ben, içimde baharı hissettim.
Yağmurun serin damlaları düşerken omuzlarımıza,
Güneş senin yüzünde doğdu sanki.
Saatlerce izledim seni,
O gülüşün, rüzgâra karışan bir ezgi gibi,
Kulaklarımda yankılandı durmadan.
Sen güldükçe dünya güzelleşti,
Ve ben her anına aşkla baktım.
Sonra gitme zamanı geldi,
Yavaş adımlarla yürüdük,
Yağmur her damlasıyla bizi kutsadı.
Islanmıştık ama içimiz sıcaktı,
Gözlerindeki ışık, içimde fırtınalar kopardı.
O gün anladım,
Yağmurun altında ıslanmak bazen güzeldi,
Ama en güzeli,
Seninle ıslanmak,
Seninle yaşamak baharı…
Kayıt Tarihi : 20.3.2025 22:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!