Keskin bıçaklar ham bulmakta direnişe
Rüzgar almakta baharın yelini topraktan
Masum çiçekler el ayak kesilmiş sükunetsizlige
Gelmiş geçmiş koca bir dağ eteğinde ömür
Sürüklenen yalnızlıklar ölçüyor rutubeti gökte
Dik adımlarla çizilen kayıplar sıradan
Boşluğu andıran kaygısız ümitler yellenmekte
Yer gök ile inlemekte , sessizliğin çürüyüşüne
Gökten gelen bahar toprağa değil insana işliyor
Tutkuyu tiryakiler gibi bırakıyor arılar öze
Sözden dökülen masumiyeti dileniyor nefisler
Koca bir ömür Nevbahar ı arıyor ,
Arayan aradığını değil Mevla’sını buluyor ...
Kayıt Tarihi : 11.7.2021 01:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!