OF OF
Of, of; gecenin ikisi mi üçümü
Uyuyamam uyku tutmaz gözümü
Deli gönlüm duymaz olur sözümü
Hayallere kaybolurum giderim
OĞLUM
Sana bir nasihat bir de vasiyet,
İster tut istersen aldırma oğul,
Eğer ki verirsen sözüme kıymet,
Söylediklerimi unutma oğul!
ÖĞRETMENİM
Annem tuttu elimden, beni sana getirdi.
Bak yavrum iyi dinle, bir annen de bu dedi.
Ne yalan söyleyeyim, ben onu anne bildim,
İnanın o da beni, bir evlat gibi sevdi.
OH BEEE
Suskunluğumu bozdum bu gün; iyimi!
Kimleri darıltacak kıracağım kim bilir.
Dışa vurdum içim de biriktirdiklerimi.
Nefret ettiğim herşeyi sıraladım hep bir bir.
ÖLMEYECEĞİM !
Eğer ki durmazsan verdiğim söze.
Gelinliğin kefen olsun sevgilim.
İlerde gelirsek bir gün yüz yüze,
Bilirim ben sana ne diyeceğim...
ÖLMEYE RAZIYIM
Daha yolun başındayız dediğim!
O günler dün gibi hala aklımda.
Ne çabuk da zaman geçti sevdiğim,
Şöyle bir geriye dönüp baktım da...
ÖLÜM
"Ne zengini" ne güzeli kıskandım!
Zenginlikte, güzellikte geçici.
Ben hep bunu bildim, buna inandım.
Tertemiz olmalı! insanın içi...
ÖLÜM ÖTESİ
İnsan denen varlık bir garip mahlûk,
Hayat bazen uzun, bazen bir soluk,
Ezelden ebede başlar yolculuk.
Bilen var mı o ne çetin yokuştur,
Olur mu
Doğum sancısıdır insandaki dert.
Sancı olmayınca doğum olur mu.
Sabır acısıdır en büyük nimet.
Vade dolayınca ölüm olur mu !!!
Ben! hep yalnız ağlamayı öğrendim.
Kimse görmesin diye gözyaşlarımı.
Bir sana bağlandım, bir seni sevdim.
Hâlâ anlamadın duygularımı...
Sen bakma başımı öne eğmeme.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!