Nevzat Güleç Şiirleri - Şair Nevzat Güleç

Nevzat Güleç

Canı öz canım üstat'ım.
Zalim felek üstat'ımı elde koyarmısın.
Sen gurbette değil canların canısın.
Seni sormaya ne gerek bizimlesin.

Sen ne haldesin bilmezmi.

Devamını Oku
Nevzat Güleç

Seher vakti açan gönüller.
Camilerde saf saf müminler.
Yüreklerde yaşar sevgiler.
Bu gün çok mutlu gönüller.

Güneş yine doğar, hoşnut gönüller.

Devamını Oku
Nevzat Güleç

Bir Adem Evlâdı, gelir Dünya ya.
Bir insan evlâdı bebek var ya.
Yalnız kalır, kimse olmaz ya.
Yalnız değil, onunla melekler var ya.

Büyüdük ce Adem evlâdı yanılır.

Devamını Oku
Nevzat Güleç

Sen gönlümün son gülü idin.
Zehirleyen idin,yüreğimi kanatan idin.
Sen seven,peşimden koşan idin.
Beni yok sayan,beni satan idin.

Sen bir melek idin gönlümde.

Devamını Oku
Nevzat Güleç

Güneşin doğuşunda,sana ışık oldum.
Yolunu,gönlünü aydınlatmak istedim.
Seher vakti dualarla,sana kavuştum.
Güneşin doğuşunda,unutma hatırla beni.


Devamını Oku
Nevzat Güleç

Gönül hoş muhabbet ister.
Yar'e Yar'e koşmak ister.
Hasret ile için için ağlar.
La İlahe İllallah.

Son gülün kokusuna hasret.

Devamını Oku
Nevzat Güleç

Henüz on altı yaşında,toy delikanlı idi.
Acizane idi,gönlü mazlum ve sessiz idi.
Dost aydınlık peşinde,ışık arar idi.
Kırmaktan,incitmekten,karanlıktan korkar idi.

Sevmek istedi gönülden,acıyı tattı.

Devamını Oku
Nevzat Güleç

Dünyayı gezdim gördüm.
İnsanları sevdim tanıdım.
Doğayı izledim sevdim.
Sevdim ben sevdim elhamdülüllah.

Kalbimde sevgi gönlümde insanlar.

Devamını Oku
Nevzat Güleç

Seni öyle sevmiştim ki.
Bu sevgi Allah içindi.
Akla ve bedene zarardı.
Ne yazık ki mahşere kadardı.

Topladın neyini varsa götürdün.

Devamını Oku
Nevzat Güleç

Dumanım yok, külüm yok.
Sen den başka imanım yok.
Sevenim çok,kimsem yok.
Başımın tacı,gönlümün sultanı.

Gözden ıraksın lâ kin gönlüm desin.

Devamını Oku