İnsanın en büyük dostu, düşmanı,
Her çeşit arzuyu his eden gönül,
Bahar demez kışın bilmez zamanı,
Sebepsiz ağlayan durup dururken,
Terk eyleyip giden aradığını bulmuşken,
Sevda yeli eser bütün her yanın,
Susuz kalp gölüme es nolur, nolur,
Arzulu bakışla tek bir gümanım,
Şifa benliğime bak nolur nolur,
Götür bu canı kes kurban yerine,
Görmüyorum başka hiçbir çaresin,
Şu çarpık dünyaya gülmekten başka,
Durup seyreylesen olup biteni,
Karar veremesin hayrette başka,
İbreti bir alem olmuşa benzer,
Hepisini söyledim kendi kendime,
Bu deli gönlümü uyutamadım,
Mutluluk çok güzel bir his dediler,
Bir ömür aradım ben tadamadım
Onun için her an isyan ederim,
Kaldır kirpiğini aç gözlerini,
Bir bakışın bahar olur, yaz olur bana,
Ne olur döndür bana biryol cemalin,
O şevkin yorulmaz diz olur bana,
Bakışın bedenim ruhum sardıkça,
Kaderin çileli hisli duygusu,
Sevda bahçesinin sor içindedir.
Aşkın hayeliyle ölüm uykusu,
Çaresiz sevdanın sor içindedir,
Umutsuzca mutluluğu arayan,
Neye isyan eder divane gönül,
Varlığın dünyaya gelmesine mi,
Umutsuz bir hayal cileli ömrün,
İdam işkencesi çekmesine mi
Doğru söyle yaradanın hakkı için,
Hele şu gönüle bak sanki bedene düşman,
Düşmüş bir yar peşine vallah ardında koşmam,
Yar sevmiş kara cahil gözü kirpiği dahil,
Kaş göz ettim olmadı, baktım ki kara cahil,
Deli olmuş bu gönül Allah canımı alsın,
Nefis denilen o his sarmış dünyayı
Bu çarpık düzenin mimarı nerde
İnsanlığa açılan bu yarayı
Saracak doktoru hekimi nerde,
Alınmıyor önü kinin kibirin,
Anlık heves değil sevda çekenler,
Soruyorum size kim nerde nerde,
Kalp bağına aşk tohumu ekenler,
Bağrında açılan gül nerde, nerde,
Arıyorum ama bulamıyorum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!