merak!..sonra insan!..daha sonra merak ve hayvan!..daha daha sonra merak ve su, rüzgar,ağaç,ot!..merak işte; hepimizin sahip olduğu bir yeti, demin saydığım her şeyi bağlayan bir duygu!.
merak ile saydığım şeyler arasındaki bağı, önce otları ele alarak açıklamak istiyorum.
küçücük bir tohumdur önceleyin...yatar toprağın sıcacık, kokulu göğsüne..bir yağmur yağar, bir güneş açar sonra; kımıldamaya başlar tohum...uykudan uyanmaktır bu!..yeryüzünü merak eder,usulca başını çıkarır deldiği pencereden...sevmiştir güneş ışığını, yağmur altında yıkanmayı...boy atar zamanla...dalları uzamış,uçları tomurcuklanmıştır...mevsimler gelir, mevsimler geçer hayatından...dünya güzeldir; yaşanmaya değerdir derken; dökülmeye başlayan tohumları ardından tekrar saklanır toprak altına!.
kısacası, hayatındaki devinimine yapıştırır merak etiketini!.
Tamamını Oku
O dönüşü bize de öğret Örtmenim,
Bir dönelim, pir dönelim,
Apak!
Ne günah, ne suç, ne borç...:))
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta