Sen, senden önceki sensin, bendeki yar
Hücremin dört duvarı sen, parmaklıklar sen yazar
Volta avlum dardır sen, sen say ki bir mezar
Açtığın yaram derin, kan yerine sen sızar.
Duydum beni sormuşsun, arar olmuşsun yar
Karanlık gecelerde, bende şiirler sen yazar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
