Orta Asya'dan, buraya getirdik.
Nevruzlar açınca, kışı bitirdik.
Nevruzu bahar, bayramımız bildik.
Biz Türk'üz, nevruz bizim bayramımız.
Bahar gelince, kara kış biter.
Nevruz kokusu, burnumuza tüter.
Kuşlar bile, nevruz da başka öter.
Biz Türk'üz, nevruz bizim bayramımız.
Çiçek açınca, kızılcığın dalı,
Menekşe, sümbül’ünde, başka halı,
Nevruzla karşılarız, yeni yılı,
Biz Türk'üz, nevruz bizim bayramımız.
Yaylaların da, yaylaları olur.
Çadırlar, yüksek yaylaları bulur.
Bayramımızı çalmasınlar, n'olur.
Biz Türk'üz, nevruz bizim bayramımız.
Bayramımıza, neşe katacaksan,
Kardeş bilip, bizleri tutacaksan,
Ateşimizi, sen de yakacaksan,
Biz Türk'üz, nevruz bizim bayramımız.
Türk'te nevruz, Hıristiyanda, Noel.
İnsanlar barış için, tutsunlar el.
Doğruysan, Paksoy'umun sözüne gel.
Biz Türk'üz, nevruz bizim bayramımız.
Kayıt Tarihi : 8.1.2010 17:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!