Gördüm onu otururken,
Kervan geçmez bi sokakta o köşe başı cafelerinden birinde, köşe başı bir masada...
Yanına gitmek istedim.
Harlı bi nevruz ateşi gibiydi.
Yanaştıkça yandım, yandıkça yanaştım...
"Merhaba" dedim en çölcesinden.
Merhabası bir vaha gibi belirdi memleketimin ortasında...
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta