400 yıldan sonra
Bir bahar sabahı
Kırmak için zincirlerini
Birleştiler.
Kanlarımızda kanları olan cedlerimiz,
Ergenekon’dan çıkmak için,yol seçtiler.
Yol seçtiler dağı eritip çıkmayı.
Dağ demirdendi.
Ve onlar demirciydiler.
Kocaman ateşlerde erirdi demir.
Kocaman ateşlerde eridi dağ dağ umutsuzluklar.
Yol verdi ceddime,
Ergenekon secde etti Türk’e
…
Ergenekon bir anaydı,
Anayurdundan sürgün.
400 yıl emzirdiği, beslediği,büyüttüğü
Evlatlarına vurgun.
Sığmıyorsa artık soyu buraya
Patlardı,yırtılırdı,yanardı da boydan boya,
Salardı emeğini refaha,bolluğa.
Unutmazlardı elbet O’nu
Ahde vefayı demir döverken dövmüşlerdi
Yüreklerine,
Yaratanın adının hemen yanına.
…
Demir dövmüyoruz Ey Ceddim!
Dövmeli yüreklerin kanından geliyoruz.
Ahde vefa işlediğiniz kanımızdan.
Binlerce yıl berilerden sesleniyoruz:
Unutmadık Ergenekon’u,O yurdu,
Unutmadık Asena’yı Bozkurdu.
Nevruz ahde vefadır kanımızda,
Nevruz cemredir havamızda,toprağımızda,suyumuzda
Nevruz umuttur bugünümüzde,yarınımızda,
Nevruz gururumuzdur soyumuzda,
Nevruz barıştır her yaşayışta.
Özgürlüktür yıllar yılı
Azerbaycan’da,Özbekistan’da,Kırgızistan’da…
Yeni yılın ilk günü, baharın düğünüdür Nevruz,
Vefalı ellerin birleştiği,
Halay çektiği,
Tabiat anaya şükrettiği,
Hür günüdür…
….
Vesiledir 21 Mart
İnsanlığın tabiata dua sunduğu.
İnananın inanmayanın
Toprağın bereketine muhtaçlığını anlattığı,
Sır günüdür…
Kır günüdür.
…
Coğrafyada bahardır bu mevsim
Milatta 21 Mart,
Hicrette Cemaziyellevvel 9.
Tabiatın uyanışıdır her takvimde,
Her iklimde,
Uyanış.
Yeni güne,
Nevruz’a.
Haydi onlarca yüzlerce el havaya,
Hep beraber şükürle, sevgiyle,
Bir araya.
Önce semaya,duaya…
Sonra halaya…
Var mısın?
Var mısın?
Gül Şenel….2013 Nevruz..
Kayıt Tarihi : 20.3.2013 22:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!