Nevruz Şiiri - Tarkan Öner

Doru kısrak kuyruğundan tuğ diktim,
Ateş yakıp demir dağı erittim.
Kutlu günü nevruz diye addettim.
Kopuz çaldım. türkü dedim, eğlendim.

Yeryüzünde gece gündüz eşitti,
Yüce Mevlam hürriyeti bahşetti.
Cümle alem destanımı işitti,
Meyram dedim, bayram dedim, eğlendim.

Düğün kurdum, şölen kurdum, toy dedim,
Takvim yaptım, ilk günüdür, say dedim.
Her şivede farklı farklı aş yedim,
Növroz dedim, noruz dedim, eğlendim.

Aynı boydan, aynı soydan Türkmendim.
Özbek, Kazak, Kırgız denen, Türk bendim.
Yeni günün coşkusuyla bezendim,
Noyruz dedim, nevrez dedim, bağlandım.

Ana saydım doyuracak toprağı,
Şükür döktü bütün ırkın dudağı.
Kar altında filizlenen yaprağı,
Müjde bildim, bahar dedim, bağlandım.

Geleneğim sürüp gitti yıllarca,
Çağlar boyu kıskanıldım ellerce,
Çarpıtıldım asi ruhlu kullarca,
Nevruz dedim, benim dedim, dağlandım.