Ölüm kızıl peçeli,uzun ve çıplak sükut
Kalkar önünden engel,görünür gerçek buud...
'Aslım adem ve yokluk,Sonu matem bir kulum ben.
Nerden gelir,nere gider bilinmeyen bir çulum ben...
Hem sıcacık tebessüm,hem öldüren bir zehir
Ucu kanlı buz dağı,bilinmeyen bir yolum ben...
Nedendir çekilen bunca keder,gam
Hayata derinden bakış ne zaman?
Mazlumun ahından sarsılır tavan,
Zalimi narında yakış ne zaman
Toprağa düşünce tohum yol bulur
Farazidir her şeyi,nasipsiz olanların
feyzden ve gönülleri neşveye veren nurdan.
İnkar eder,hiç görmez hakikat güneşini,
mühürlenmiş kalp gözü,sığın hemen şerrinden.
Ben ve sen...
Nefsi yen,kaç kinden!
Ve birden,
ne yerden,ne gökten,
İçinden yükselen
derinden bir sesten
tuti kuşu! bana söyle,haber ver
hangi iklim ikimize yar olur?
sen ormandan,ben vatandan uzakta,
söyle bana; ne zaman bahar olur? ..
ömrüm geçer,beden bana bar olur
eskittiğim tüm libaslar dar olur
zaman gelir tenim de ağyar olur
tek kalınca toprak bana yar olur.
(Aziz Babam'a)
şimdi yürüyorum yolları sensiz
kulaklarımda uğultusu geçmişin
yüreğimde derin boşluk ve acı...
Yer yutar hep dünyayı,kul olur hevesine
Birgün paydos verilir sayılı nefesine...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!