Başına vurmuş öğlen güneşi
tutuşturmuş yakmış etini
soranlara üşüyorum diyor
inatçı Arnavut güzeli
saz benizli Nevriye hanım
nedir senden çektiğim canım
akranların torunları oldu
vallahi kalmadı sabrım
Arnavut damarın mı tuttu
tuttu da benimi kuruttu
senin yollarını gözlerken
bak yaşım elli beşi buldu
saz benizli Nevriye hanım
nedir senden çektiğim canım
istemem gelmeyin diyor
billahi atıyor tepem tasım
benim de bir kızçem olsaydı
olsa da koynumda uyusaydı
kim bilir şimdi evermiştim
şu lanet inadın olmasaydı
saz benizli Nevriye hanım
nedir senden çektiğim canım
kıyamet bekarına çıktı
bak senin yüzünden adım
kafan akbabaya döndü more
gözlerinin ferin söndü more
dilinde nasırlar bağladı
morede more diye diye
saz benizli Nevriye hanım
nedir senden çektiğim canım
olacaksan ol benim artık
tükendi fitilim eridi yağım.
17.08.2017
Kayıt Tarihi : 24.8.2017 20:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!