Dermansız dizelerimin,
Anlatacakları var sana..
Kesik kesik elemlerimin,
Ömrüme dilimleyecekleri....
Saçlarına takılacak karanfillerim var,
Rengi kırmızıdan
Çingenelere çalan..
Adını doğurdum,hezeyan gecelerin
Şafağı görmeyen sevişlerinde.
Nevres...
Karanfil kokulu taptaze.
Kıt kanaat geçen
zaman aralıklarına,takılı kaldı adın.
Nevres..
Anlamadı seni..
Çarptı,kırdı,kirpik diplerini,
Saçlarını sapladı,herbir karanfil toprağına.
Acımasız pazarlıklar da, harcandı adın.
Nevres....
Oysa..!! ne güzel geliyordu adın,kulaklara.
Şimdi gel haydi aklıma..
Yapabilirsen,
Şiirler de tek başına..
Yaşanmışlıklarını vur,
Bir bir suratıma.
Sır'atın geçislerinden yaman ola,
Karanfillerin boyun büküşleri Yaradan'a...
11/04/2017
Gülgün ÖzelKayıt Tarihi : 11.12.2018 20:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülgün Özel](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/11/nevres-2.jpg)