Çayır çimene bürünmüş
Nevons parkında
Bayırsız bir akarsuyla
Arkadaşsız bir çocuk
Acılarını suskunca dışa vuruyor
Daha bir iyi yaşayıp gidiyorlar.
.
Nevons parkında
Feleğe rest çekmişin biri katılıverdi
Çocuğa, akarsuya
Ve onların birlikteliğine
.
Nevons parkında
Zaman zaman susan
Bir cırcırböceği de olmasa
Öldürücü olurdu yaz
Kayıt Tarihi : 4.6.2015 16:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!