Morarmış dudaklarının arasından
Yarım yamalak dökülen sözcüklerle
Türküler satıyordu çocuk
Yaklaştığında yanıma
Uçurtmam olmadı hiç
Oysa yüksek tepeler vardı
Dut ağacına kurduğum salıncaklarım
Oldu sadece
Oyuncak bebeğim geldiğinde
Genç kız olmak üzereydim
Çocuk gülüşlerini düşürdü ellerine
Yaşadığı şehrin otobüs koltuğunda
Dilinde cam kırıklarıyla
Gözyaşlarına karıştırdı gözyaşlarını
Hiç unutma diye fısıldadı
Unutma..!
Geçiyorum doludizgin turunç kokulu bir şehirden
Ardımda, önümde anılar
Benden Saklama
ürkütüyor bıcak srtında sabahlar
sesimsoluğum kesiliyor
yüreğimin tam orta yerinde
sana benzeyen küçük bir çocuk
avuçlarını açmış tanrıya dua ediyor...
tanrım ne olur onu bize bağışla
bir damla gözyaşı süzülüyor dudaklarına
çaresizlik ...
****İyi ki Doğdun Dost...
“Dostluk hiçbir şeye benzemez,
İnsan her şey olabilir ama dost kolay olunmaz”
Sevgiyle bakana gülümser gözlerin
Sitem bile içerse dokunmaz sözlerin
İnsansın önce sevgidir rehberin
İyi ki doğdun dost
Bahar ayında gül mevsiminde
Dostluğa Davet
yağmur yağıyor şehrime
bulutlar düşlere gebe
sırıl sıklam bir hüzün düşüyor tenime...
bu yağmurlar neden 'Huy' değiştirmez
neden her damla Bir 'Umutla' yere düşer
ve neden 'Güller' böylesine kırmızı açar
birtürlü anlayamam sen yüzüme baktığında.. ...