Bir ayrılık başlangıcı gibi; hüzünlü, gözü yaşlı,
tedirgin bakışlarımızla koca şehir.
Her adımda; uçsuz bucaksız, görkemli sahneler.
Başlayamayan, bitmeyen karelerin başrolündeyim sanki..
Sevdası aynı, umutları aynı, kaderleri ayrı düşmüş insanların arasında
yalnız bir kalabalık.
En ağrılı saatlerini yaşarken hayatın,
sızımı azaltan denizlerin, maviliğinde buldum kendimi,
kıyıya tek tek yanaşan tekneler taşıdı yüklerimi.
ışıklarında aydınlattım karanlığımı
gemilerin.
Sesleriyle kesildi ağlamalarım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!