Şiirden şehir / İstanbul
Camları yedi tepeye açık
Yıl bin dokuz yüz doksan üç
Bir Cuma ilk şiirimi yazdım O’na
O gün kirlendi İstanbul
Yıkılmadan dağların
Çığlar düştü üzerime karlı doruklarından
Cesedimi buldular ilk şafakta
Hüzün ile sardılar gömdüler ayrılığa
Mezarımın üzerine /
Birkaç çiçeğin yok mu Merhabam
Kar yağdı Temmuz ortası
Piç ettiniz çocuklarımı
Töre adı altında linç ettiniz
Böldünüz etlerimi
Köpeklere yem ettiniz
Duymadan son isteğimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!