Bekledim kırkikindilerin ardından seni
Gelmedin NEVBAHARIM şenlendirmedin beni
Herkes neşe içinde yaşarken hayatını
Ben çoktan unuttum gülümsemenin tadını
Oysa kırık dökük umutlarım vardı benim
Zemheri içinde ateşte yanar bedenim
Ne zaman döneceksin bu öksüz ufuklara
Sensizlik bu iklimde kapanmayan bir yara
Ayırdı seni benden kapıma çarpan rüzgar
Sürüklendi peşin sıra benzi soluk yapraklar
İşte böyle boş kaldım yapraksız ağaç gibi
Almıştı seni benden mülkün gerçek SAHİBİ
Kayıt Tarihi : 11.4.2013 18:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!