Nevbahar Gözlerin Şiiri - Vedat Koparan

Gece ışıltıları
Sen olmayınca ne kadar huzursuz
Gökyüzü lambası görünmez olur
Bahçelerde açan çiçekler seni söyler

Bir dilek tutarlar
Derler ki; bu yürek sana sevdalı
Koparmaya çalışılır yaprakları,kırılsın istenir dalları
Gecenin soluğuna yürürken vurur sensizliğin soğukluğu
Çiçeklerdeki senli nevbahar kokularını içime doldurup
Yel kanatlı kuşla uzanırım gün şafağına

Ah bir gelin gibi süslenir senler şimdi
Tüm ihtişamlı duruşunla o kadar bakirsin ki
Hiç terk etmedi maviler,ihanet kurşunu vurmadı al kızıl
Hiç pişmanlıklar düşürmedim göğsümde atan sesime
Sol yanım terk etmedi
Ne seni ne beni bir an bile

Yalnızlık kara bir gece gibi kendini gösterse de
Hiç unutmadım sesinin sesime dolanışını
Hiç unutmadım can ciğer sarmalayan sıcaklığını
Hiç unutmadım gecelerin tenimde yanışını
Hiç unutmadım günlerin senle uyanışını
Şimdilerde çalıyorum senli sevdanın ıslığını

Ağla yalnızlık hüznüm ağla biteviyedir giden yaşam
Kırılgan düşler ülkesinden bir kuş kanat çırpar
Ulaşır özlemine,açar gözlerinde göverenlerde nevbahar