Nihayet gözlerini açtı bulutlar
Nevbahar göründü çok uzaklardan
Yeniden yeşerdi solmuş umutlar
Nevbahar göründü çok uzaklardan
Umutsuzdum yarım kalmıştı yanım
Yoktu ne dünlerim ne de yarınım
Sadece bir nefes alırken canım
Nevbahar göründü çok uzaklardan
Gecenin siyahı yere çökerken
Her sabah dertlerle şafak sökerken
Aşka hasret kalbim vuslat beklerken
Nevbahar göründü çok uzaklardan
Batarken ufukta kızıl güneşim
Bir dem mutluluktu hasret çektiğim
Olamaz daha da derken sevdiğim
Nevbahar göründü çok uzaklardan
Akan yaşım dindi gözüm gülecek
Dağımda nergisler renkler açacak
Cana can katacak neşe saçacak
Nevbahar göründü çok uzaklardan
Kayıt Tarihi : 1.2.2021 20:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emin Çelimli](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/02/01/nevbahar-33.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!