uzaylılar,
bunlar nasıl varlıklar?
bazılarına göre yoklar.
belki de insan kılığındalar
veya çok uzaktalar.
dünyanın etrafında
herzaman der;
bana sokul.
ama genelde
ondan korkulur.
aslında ne desen
herşey boştur.
beyaz mobilyalı,
pembe boyalı,
her köşesinde
ne hatıralar saklı
masa aynalı,
gök yıldızlı
geldi işte bir bahar
çıktı sallanan sandal.
sahilde kum,güneş ve kızlar.
denizde yosun, midye var
su şırıltıları köpek uğultuları
bitti yine bir bahar
deniz dalgalı,
hava rüzgarlı,
gök bulutlu,
böyle kötü bir günde
kalbim sevgi ve umut dolu.
içimde bir his var
işte bir yaz günü
fakat dertler bir sürü
düşünme artık yeter.
bu günler elbet geçer.
keder herkesi sıkar.
şimdi günün tadını çıkar.
yaz akşamları,
birlikte çıkılır sahile.
önce ateşler yakılır,
sonra bakışılır sesizce.
şarkılar söylenir,
düşünceler buluşur gökyüzünde.
pembeye deriz ya gönlüm sende,
ama bir de moru sorun bize.
etrafa saçıl lütfen yeşil.
seninle ferahlar tüm il.
gök rengi maviye ne demeli
seni her zaman semeli.
saksıdaki çiçekler,
laleler,karanfiller,menekşeler
farklı hallerde farklı renklerdeler.
bazıları boyun bükmüş
kimbilir kime küsmüş.
belki biraz üşümüş.
kuşlar ötüşürken,
senin ağlaman neden?
çocuklar koştururken,
uyumak için çok erken
herkes birbirini severken,
hayata küsme lütfen.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!