neva ya gül ya gülbahar
her gönülde bin âlem var
aşk şerbeti içen ere
gayrı dar gelir ufuklar
aksan gitsen nehir gibi
tükenmez aşk menâkıbi
can mürtezayı görünce
kavruldu aklımın dibi
ben nevalardan öteyim
ha yerdeyim ha gökteyim
o iklime kavuşunca
ne geride ne öndeyim
hanumanda biganeyim
ne gündüzüm ne geceyim
nuru ahmede dalınca
ufuklardan da öteyim
Kayıt Tarihi : 10.2.2008 21:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!