Erişti nev-bahar oldu dilim gülizâr
Nâle-i mürgân ile doldu âlem pür zâr
Bu mevsim-i ferhunde - dem kül-eşcâr
Açıldı bir gonce gibi sahba-i ezhâr.
Ol kül eşcârın mâzisi idi ufacık nihâl,
Geçtikçe ferdâlar şecer oldu bu nihâl
Düşündüm dün-ü gün nedür bu hikmet-i Hudâ
Fehmettim ki misâl-i ahsen ba's-ü mevt ü fenâ
Ekinci cûşâ gelür yazarken bu gazeli
Sermest olur ederken temâşâ tâb-ı güzeli.
Yozgat, 1980
Mustafa EkinciKayıt Tarihi : 19.4.2005 15:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)