Neuzûbillah Korkar Oldum

Ey sırrına akıl, us ermeyen adresi, mekânı meçhul
Güneşi doğuran, geceyi karartıp zindan eden
Zengine hep çok
Köleye
Köylüye
İşçiye hiç vermeyen
Kötülerin, hırsızların, zalimlerin, katillerin Allah’ı
Geçim kapısını kapattığın insanlar kulun değil mi?

Haramilere mal, mülk, han, hamam, sırçalı saray
Krallara, padişahlara taç, taht, saltanat
Fakirlere keder, gözyaşı veren
Kimin defterine
Günah
Kimininkine de
Sevap yazdıran
Kimine iyilik
Kimine kötülük yaptıran
Kimine muhteşemliği cömertçe veren Allah
Dünyada cehennemi yaşayan ezilenlerin kusuru ne ki?

Yerin, göğün, cennetin, cehennemin, arafın mimarı
Mahşerde mizanla günah, sevap tartacak olan
İnsanları fırkalara
Irklara ayıran
Kimine yas
Kimine de mutluluk, neşe yaşattıran
Erkeğe üstünlük veren hâkimiyet veren
Kadını erkeğe muhtaç eden ey eşsiz Allah
Kölenin, köylünün, işçinin hakkın, emeğini çalanlar niye?

Bağışlayan, esirgeyen rahmeti bol, her şeyi bilen, gören
Konuşmak için bana lisan bana dil veren Allah
Ama kültürüm yasak kimliğim yasak bu niye?
Beni de gör beni de, en az softalar, mollalar
Kattı, yatı, limanı olanlar kadar
Şu düzende her gün
Olacaklardan korkar oldum
Neuzûbillah
Cömertliğin şimdi nerede hele söyle?
Senden mal-mülk istemiyorum asla
Mademki gücün, kuvvetin çok, zalimden koru beni, olur mu?

14.11.2016
İstanb