Neurotik Şiiri - Melahat Sönmez

Şu anda beynim beni yiyor
Yıldızlar arasında uçuruma doğru kayıyor
Tutunacağım bir ay olsa barı!
Düştüğüm yerde ne yakarım bilmiyorum
Hagi toz bulutu yangına döner?
İnsanların şu çirkin kalabalığı beynimi s...yor.
Zerdüş ün aradığını bulmak zor!
Gaz lambasıyla kainatta tanrıyı aramak gibi biraz.
Şu anda Turova sularının önündeyim
Savaşın içinde
Adil olmayan bir savaşın içinde
Zeus yiğit Hektora kızgın
Apollon'un vede Ahilis'ın yanında
Tanrı Zeus adaleti kamçılıyor
Ben uçuyorum
Bir esrarkeş sanmayın, hiç bilmem tadını!
Ama çöp tenekeleriden yiyecek toplayan insanlar canımı acıtıyor
Bir garip yolcular işte, sanki elmayı Isıran onlar
Ben, bi bıçak sırtında, ayağımdan kan damlıyor
Çarmıha gerili kollarım
Bu durumda insan çiçekleri böcekleri düşünebilir mi?
Benim çiçeklerimi kabilin kaviminin yaptığı buzağa çinedi.
böcekleri mi de hiroşimaya atılan bomba
 Plütonyum-239 tipi atom bombası
Yani, "Fat Man" yaktı.

Savaşma seviş!
Hay Allah! Buda nerden çıktı!
Suriye yanıyor
Kollarım çarmıha gerili
Ayağımdan kan damlıyor
Beynimin içinde fikirler birbirini ediyor!
Ben tanrıyı yiyorum.
Allah bilir ya!
Şu anda, İçim dışım tanrı.
Allah bilir
Allah yapar
Allah büyüktür
Allaha emanet.
........
Allahım beni baştan yarat
Ama biraz akıllı yarat
Savaşları niye beynime kotluyorsun ki?
Onları sil mesela...
Uçuyorum
İsa'nın havarileri beni şikayet ediyor düşüyorum.
Ayaklarım kanıyor, dizlerim yırtık
Çöplüğü yetişe bilsem, bir kemik yeter.
Sonra bir fıçı
Bir Diojen olma olasılığı var.
Karanlıkta ayağımı suya basıyorum
Tüm kötülükleimle birlikte su yanıyor
Benden geriye kalan
Ayaklarımdan akan kanla sulanan
kırmızı bir karanfil fidesi
Onu iyi bak,
Bu belki umudun olur!
.....
Umudun  fidesi.

01.09.2018
Melahat Uran