Netoş'um Şiiri - Yavuz Değirmenci

Hep sevdin,kolladın kol kanat gerdin
Ömründen ömrüme verdin Netoş'um
Çok zaman ben oldum en büyük derdin
Üstüm de emeğin çoktur Netoş'um

Anam oldun kundak sardın doğunca
Uykunu terk ettin ben uyanınca
Başımda bekledin hastalanınca
Üstüm de emeğin çoktur Netoş'um

Ninniler söyleyip uyuttun beni
Türküler söyleyip eğittin beni
Sadet ana gördü,ağlattın onu
Üstüm de emeğin çoktur Netoş'um

İstanbul'a geldim aldın yanına
Şefkatli kolların sardın boynuma
Menekşeler serptin hayat yoluma
Üstüm de emeğin çoktur Netoş'um

Son günler de biraz kızarım sana
Mamudi'yi bırak bir bak oğluna
Hamit umudundur kazı kafana
Üstüm de emeğin çoktur Netoş'um

Değirmenci ömrüm birlikte geçsin
Kardeşler mutluluk bâdesi içsin
Gönül bahçemizde çiçekler açsın
Üstüm de emeğin çoktur Netoş'um