-ıssız adam izlerken, ağlarken, ağladığımı gizlerken-
Neşterle açtılar sol yanımı
Gözlerim ve bilincim açık
Acıdan uyuşmuş göğsümde
Diken gibi battı elleri
Sanki kötü bir Amerikan filmini
Uykuya direnerek seyretmek gibi
Açtılar neşterle sol yanımı
Hemen kapasınlar istedim
Utandım boşluğundan, yitikliğinden…
Beni hayata döndürmeye çabaları
Oysa bilemezler ölümün hafifliğini
Onlar hiç ölmediler
Sol yanımı açtılar neşterle
Ellerinde bir kalp
Yeni doğmuş bir çocuktan sökmüşler
Öyle saf…
Gözümün önünde bağladılar damarlarıma
Ve emrettiler
Kan akmaya başladı
‘’İşte kalbin! Sev’’ dediler
Bana yalan söylediler…
(27.11.2009 00:38)
Mehmet SözerKayıt Tarihi : 14.7.2010 21:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!