Nesrin Özyaycı Şiirleri - Şair Nesrin Öz ...

Sen;
Güneşin hiç batmadığı
Özgürlük ülkenden gönderdiğin
Işıkla
Aydınlattın uzaklardaki
Karanlık ülkemi.

Aydın yüzlü bir çocuk,
Aydınlık bir geleceğe,
Aşık atıyordu, çember çeviriyordu,
Bilye yuvarlıyordu, derin çukurlara,
Işık yakıyordu, gelecek yarına
Işıl ışıl gözleriyle, güneşe bakar gibiydi,

Yalnızlığım;
Bir şemsiye altına sığabilmek
Birlikte yan yana yürüyüp,
Yağmurda ıslanmamak
SevgiDost paylaşımı olsa gerek
Adı yalnızlıksa eğer.!

Afrika da çöl ortasında doğdum,
Yalın ayak, ayaklarım yanarak yürüdüm,
Büyüdüm, serpildim, çölde doğurdum,
Kulağıma halka küpeler taktım,
Kolumda tahta bilezikler.

Yerel bir Türk kadınından evrensel kimliğimle
Bir sevgi bombardımanı yağsın isteğim

Sınırsız evrenin her köşesine
Savaşan dünyanın barış kokan nefesine
Bir sevgi bombardımanı yağdırmaktır istediğim

Bir gün öleceğim.
Ya beynim kanayacak ya yüreğim
Ölümüm bunlardan olacak.
Habersiz öleceğim, sessizce, bir anda
En fazla bir gecede.
Belki de bir göz kırpışı kadar kısa zamanda.

Ben baharda ölmeliyim
Tan yeri ağarırken,
Elimde kalemim, aklımdan geçenlerle
Yazarken ölmeliyim.
Herkes uykuda ben uyanıkken,
Sessiz bir sabahın eşiğinde

İçime yazdım, derin bir mahzene gömdüm
Yıllansın diye, sevgimi.
Yalnızlığıma yazdım kavgam olsun diye,
Yüreğime işledim nakış nakış

Göklere yazdım bulut bulut,

Güle güle demeğe
Seni uğurlamaya geldim
Fırtınada, içime işlemiş ayaz soğukluğuyla,
Kutuplardan geldim

Harmanda elleri nasırlı

yorulmamı istediğindendir yorgunluğum
direnmemi istediğindendir direncim
koşturdun beni güzelliklere,
koştum...

tek başıma yaşamamı istedin,