sonbaharda bir yaprağım
dökülüyorum birer birer
soluyorum yavaşça,kayboluyorum sokakta
kuşlar üstüme konuyor bir ölü gibi
ilkbahar gelsede uyandırsa beni
bu karanlık rüyadan
bilmem nedendir,
kimse görmez yüzümü
bakmazlar yüreğime
yalnızım.
evde kalmış bir kızım
çirkinim,bakmazlar yüzüme
Dili olsa şu saatin
konuşsa benle çok şey söylerdim.
belki geriye sarardım onu
anılar canlanırdı yeniden
dostlarımı hatırlardım konuşurdum belki
kaybedince değerini sevginin kısmetini
Yasaklardı bizi isyana çağıran
Dayaklardı bizi yıldırmayan
Bıçaklar saplansada
Çamura batsakta
Özgürlüktü bizi ayakta tutan
Aslan yüreği halktan yana
yarım kalan sevinçler
gözyaşı olur birer birer.
anne kucağı soğuk bir ceset
veda eder evlatları
gözyaşları tek tek akar yüreğinden
diner mi gözyaşı
sığamıyorum yeryüzüne,
örülmüş teller,
dikenli otlar
tükürülmüş yollar
sığamıyorum yeryüzüne
dileniyorum sevgiye
özgürlük yok bizim için
kısıtlı ve yasaklıyız.
yarım bir kalbimiz
herkese bağlıyız
bir koyun sürüsüyüz,
geçtiğimiz yollar,oturduğumuz banklar
bırakma elimi,sıkı tut
üşüyorum gitme
yitirdim kendimi
sesimi duy,gitme
alışamam sensiz hayata
soğuk toprak üşütür içimi
yağmurdan sonra toprak kokusuydu
içime çektiğim.
kızgın dağları eritir,
toprak kokusu.
kirlettiğim yüreğimi,
yağmurla yıkıyorum
tanımsız kalpler
maskeli yüzler
yanlış yol tarifi
sanırım aldatılıyoruz.
aynalarda sahte
boyanmış karaya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!