22 aralık 1974 te konyada doğdu.ilk-orta-lise tahsilini konyada gördü.2001 yılında selçuk ünv.karaman m.y.o seramik bölümünü bitirdi.yazmaya daha ilkokul yıllarında başladı.300 aşkın şiir yazmakla birlikte denemeleride bulunmakta.halen amatörce yazmaya devam ediyor.
Adam son bir kez o unutamayacağı gözlerine baktı kadının.
Kadın ise gözyaşlarının kurbanıydı artık.
Nedeni niçini yoktu bu ayrılığın,her ayrılık gibi.
Kelimeler anlam taşımıyordu,pişmanlıksa faydasızdı.
Seviyorlaradı belki hala birbirlerini,fakat..
Artık umutsuzca yol alınmıştı çaresizliklere.
Bir eylül fırtınasıyla bırakıp gitmiştin
Yalnız özlemlerimle bir başıma beni
Bak yine geldi bir eylül daha ömrümde
Sen hala yoksun yağan yağmurlarda
Ben ise hala bekliyorum umutsuzca
Artık kış gelmek üzere kapıma
Ve yavaş yavaş ölüyorum o yalnızlıkta.
Bir gün gelecekmisin?
Bilinmezlerde kayboluyor yokoluyorum.
Rüyalarımda,hayallerimdesin.
Bende hiç bitmeyeceksin.
Dokunmadığım,tertemiz bir sevda benimki.
Ölümüne sevmeli
U?runa her?eyi vermeli
Sevdimi bir kere tam sevmeli
Sevgisini da?lara,ta?lara,yere,gö?e söylemeli
Her?ey yürekte ve yürekli olmaly.
Hasret çekmeli,acy vermeli,a?latyp güldürmeli.
Ben hangi çöplükte pençeleşiyorum kimbilir?
Sen hangi kara gecenin peşinde sarhoş!
Hayat perişan etmiş sevgiye
Mutluluk görünmez ufuklarlardan bize
Bize o bildik yalnızlıklar yine
Payımıza düşen ayrılıklardan bir fırt çekelim
Yağmur yağıyordu bardaktan boşanırcasına
Sokaklara deil içime işliyordu
Karanlıklar içinde parlayıp sönüyordu şimşekler
Benim ise ağladığım duyulmuyordu
Islanmaktan deil üşümem; sensizliktendi.
Yalnızlığım ise sızılı,bitmeyenindendi
Özlemenin hüznü hep yanımda yalnız bırakmadı beni.
Ben sana dair hüzünlü olan ne varsa sevdim.
Ve sensiz hüzünlü gözlerle bakmaya alıştım hayata.
Yine bir hazan mevsiminde hüzünlü yaşamım bitecek.
Bu hazin yaşam öyküsü sensiz yanıp sona erecek.
Kalbim ölsede seni hep sevecek...
Kaç uyku katledildi geceleri
Senin için
Kaç rüya yalnız uyandı sabahlara
Kaç yastık parçalandı gözyaşlarıyla
Kaç bahar geçti yağmursuz,umutsuz
Kaç zaman oldu sensizliği çekeli
Seni dağlara yazdım,yağmurlar sildi.
Seni yağmura yazdım güneş sildi.
Seni gökyüzüne yazdım,bulutlar sildi.
Seni yollara yazdım,rüzgarlar sildi.
Seni kumlara yazdım,dalgalar sildi.
Seni umutlarıma yazdım,kara geceler sildi.
Şimdi ise acıyan sadece yüreğim,
Acısı hiç geçmiyor Anne.
Anlıyorum büyüdükçe acısı çoğalıyor,
Yürek acıları hiç geçmiyor.
Küçükken sevdiklerim hiç gitmez sanırdım,
Büyüdükçe onlar beni terkediyor Anne.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!