Bilirim,
Karlı dağların ötesinde care yok!
Karanlıklar yıldızları boğar
Sessiz sedasız gidersin...
Bir gül durur bahcende
Yaprakları yorgun, kırgın
Her şey yolunda
Yerli yerinde her şey
Bir yürek sürgünde
Yalnızlık sımsıkı yanıbaşımda.
İçimde gizli,yarım şiirler.
Bildiğin o yerdeyim işte,
Attım denize umutsuzlukları
Maviler aldım yüreğime
Bulutları sığdırdım gözlerime
Martılarla konuştum uzun uzun
Bir çırpıda siliverdim yoklukları
Düşlere sıcacık bir yer açtım
Söz ver yüreğim,
İlk ve son olsun bu yolculuk.
Başka diyarlarda yaşa mutluluğu...
Söndür acını, biraz güçlü ol.
Vefa arama artık, o çok uzak sana
Derin yalnızlığına göm anıları da,
Şiirledim dize dize yüreğimi
Aklına geldikçe duy beni
Fark etmez yanıtsız kalsın sorular
Anıların içinden seç beni
Kimim, nasılım önemli mi?
Böyle sessiz değildi buralar,
Böyle mahzun olmamıştım hiç.
Bu gurbet bu kadar zor değildi,
Bilmezdim yalnızlığı bu kadar...
Masmavi bir buluttu içimde,
Bir mevsim geçiyor usulca
Yüreğinizdeki korkunç ıssızlıklarla
Kayıp gidiyor her şey sessiz sedasız
Özlemler,umutlar ve tükenişlerle...
Ve insan olmanın güzelliği...
İçinizde sorular,pişmanliklar
Yol tükendi yar,ayaz sardı her yanı
Bir deli rüzgar savurdu yaprakları
Yağmurun yağdı umutsuzca dallarıma
Gitmeler var bundan ötelerde
Kalmalar rüyalarda,uzaklarda
Umut tükenmeye mahkum, direnişte
Hani bir yerimiz vardı,küçücük
Kıyıları vardı,sen ve ben
Sen kıyısında ben,
Ben kıyısında sen...
Delice özlemler vardı,
Düş dolu sularca...
Bir armağan bıraktın adlandıramadığım,
Her zamanki yaşam kaygısından uzak,
Bambaşka bir duyuş,bir özleyiş bu...
Sönmez güneşler vardı gecemde,
Umut yaprakları vardı yaşatan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!