Nesnelerin dili Şiiri - Halil Kıvrık

Meyhanede başımı yaslamışım
sızmadan önce
rakı içtiğim masaya.
Me
Eski çamlardan bardak altında onurundu ustam
eline sağlık.

Her yüzeyinde karısını okşayan pürüzsüz zımpara emeği.
Akşam üzeri telaşlarına sardı işin bitirilmesi.
Geç mi kalacaktı;
hasretin biteceği yerde
yeni yepyeni özlemlerin başlamasına.

Bu masayla aldı kızına çeyizi
bu masayla;
başına paha değil
para biçilmiş başlık biriktirecekti Şehmuz kalfa.
Bu masaya dayandı konuşurken hotgam hotgam
neye dayanarak konuştuğunu soranlara.

Bu masa cevap verdi:

dört ayak üstüne düşdüğü mü sanıyorsanız
dört başı mamur sofrasında
Siz;
Ahşaba dadanmış kurtlar/sınız.

Son dubleyi bölüştük kepenkler inmeden önce masayla
kafa kafaya.

ustasını kalfasının hatırına saydık.
Çınlattık kulaklarını
Yaşamın gayesinin..

Meğer ne doluymuş içini döken masa

Akıl EDİP/TE iyi ki kulak vermişim..