Neslişah on sekizinde.
Yaşamın dizinin dibinde
Kaldı iki çocukla.
On üçünde evlendirmişler zorla.
Gücü yetmez
Nede olsa, daha çocuk
Oysa şimdi,
Kömür kuyusu gözlerinden belli ki
Ne kadar da zorda,
Koca yok, baba yok,
Anne ondan da darda
Üstte yok başta yok
Ekmek yok sofrada.
Ah Neslişah!
Keşke tanımasaydım, görmeseydim seni
Dinlemeseydim hikayeni
Bilmeseydim insan haklarının
Evrensel değerlerini.
Yüreğim böylesine yanmazdı
Gözlerimin imbikleri
Senin için,
Zehir ırmakları gibi çağlamazdı.
13.12.2010/AYVALIK
Sami GökKayıt Tarihi : 1.10.2012 01:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Genç bir kadın tanıdım,kadın dediysem daha onsekizinde ama üç çocuk annesi bir çocuk.Onun yaşam öyküsüdür bu anlatmaya çalıştığım.
TÜM YORUMLAR (1)