Neslihan Ülkü Gül Şiirleri - Şair Neslih ...

Farkedilir mi
Yağmur yağarken gözyaşları
Doğuya dönük yüzüm
Dalmışken uzaklara
Senin iki elin belirdi sessizce
Yüzümde

Açım aç
Getirdiğin tatlı
Kusturur beni ancak
Sıkı bir yemek lazım bana
Önce
Acil...

Belki eskilerden bir şeyi hatırlatan
Bir ten,
İçimde çok yalnız kalmış bir katmanın
Haykırışı,
Sıkılmışlığın, boğulmuşluğun
Çığlığı,

Demiştim, sıkıca kavrar bedenim
Korkmadan, tanır gibi seni
Koklar, öper de...
Bir adım kaç adımdır
Seninle birlikte yürüken
Bu rüzgar kentinde

Tak tak
Yine ben,
İçindeki karın ağrıları
Lüzumsuz gülümsemelerin
Mide krampların
Tak tak

Ey! Yüzümü gülümseten çocuk
Ellerine dolandığım sarmaşık
Bıraktığımda yine gülümsetecek umut

Hayır ve evetin, gitme ve kalmanın
Aynı şeyi hissettirdiği büyük yürek

Karşıma dikildiğin o korkusuz günde
Sen söyledin gerçekleri
Bir kelimene karşılık yüzlercesini,
Sarfettiğimde sana.
Soluksuzca yüzüme bakıyordun
Vazgeçmem, buna müdehale edemezsin

Hep güç artık
İnanması...
Dokunmak kalkanlı bir oyun
Balonlarımızı kollarımıza bağlasak robin
koşuştursak sağ sola..
Devamı kesik kesik...

Şehrin bütün ışıklarını söndürmeyin
Sokağın başında pencereme vuran
Sokak lambası hep yansın.
Korkuyorum!

Sabah saat:04.00 sularında

Alışılmadık her şey ve yaşarken
Bana alışıldık bakışlarla bakma.
Alışıldık sözlerle örme sevincimi.
Gel dediysen alışılmadık,
Alışıldık korkularına yenik düşme.
Koynuna alışılmadık dokunuşunla,