ÇOK ŞEY İSTEMEMİŞTİM
Su üstüne yazı yazdım
Kimse okuyamadı
Oysa ben okuyabiliyordum
Kumsala yazdım aynı yazıyı
MAVİ
Mavi kaplamış her yanı
Ortalık alabildiğince mavi
Toprak mavi kokuyor
Çocuklar mavi görüyor
YANILSAMALAR I
Bir yalnızlık zırhı kuşanmış yürüyoruz hepimiz
karanlık bir göğün altında.
Mavi yeşil yerin de dibindeyiz âdeta.
Siyah gri bulutlar geçerken tepemizden
UNUTMADIK
- Emine İmamoğlu’ya ithâfen-
En unutulmaz şarkılardı söylediklerimiz
Mevsim-i barânı yaşarken
SEN DE GEL
Vuslatına bir türlü nâil olamadığım dilber
Sen gittiğinden beri
Bir şeyler hep eksik kalıyor yüreğimde
Bir şeyler hep yarım kalıyor
Bu şiirle alâkalı olarak:
Bir final sınavı öncesi “Ahmet Hamdi Tanpınar ve şiir görüşü” üzerine makaleler okurken, yazılıverdi bu mısralar. Benim kalemimden dökülmüş olmalarına rağmen mesuliyetleri benim değildir. Çünkü, ben sadece bir öğrenciydim, öğrenmem gerekiyordu ve ertesi gün bu makalelerden sorumlu olduğum bir sınavım vardı. Üstüne üstlük Tanpınar’ın okuyana anında tesir eden bir üslûbu vardı ve ben bu büyüye kapılmıştım bir kere. Geriye dönüşü yoktu bu yolun, bir kere girmiştim, öyleyse sonuna kadar gitmeliydim.
Çiğnendim, çiğnendim asırlar boyu
VE HAYATTI O
-Mihrimah Sultan Camii avlusundaki Filistinliye-
Yaralı bir güvercin şimdi hayat
bir caminin avlusunda terkedilmişliğin ezikliği yüreğinde
DEM’A
Hicrân ateşi yüreğimi nasıl yakıyor
bilemezsin.
Öyle yalnızım ki kalabalıklar içinde
Öyle yalnızım ve öyle suskunum ki
YAVAŞ YAVAŞ
Cümle âşıkların yandığı bu âteş ile,
Yüreklerdeki yangının âhı bu yaş ile,
Verilen sözlerdeki bilinmez telâş ile,
Tutan ellerim tutmaz oluyor yavaş yavaş.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!