Uzaydaki mekikler,
Ay'ı güneş'i gezmişler.
Ancak bu zorlu yolculuğu,
Bitiripte gelmişler.
Haykırmışlar Dünya'ya.
Marangoz amca emekli oluyor.
İşinden de ayrılıyor.
Ailesi ile birlikte.
Güzel bir hayat sürüyor.
Patronu üzülmüştü.
Hani derler ya.
Olmayacak dua'ya amin denmez diye.
Sen de benim duam oldun.
Çünkü sana da artık amin diyemiyorum.
Neden mi?
Farkındaysan seni gün geçtikçe kaybediyorum.
Yeni bir insan tanıdım.
İnsan değilde bunun bir duygu olduğunu anladım.
Bu duygunun adı aşkmış.
Fakat soyadı ise yokmuş.
Yıllardır yaşamış bu aşk.
Nerdeyse herkesin kalbinde.
Beni kalbindee hisset.
Aslında yoksam yaşadığın yerde.
Yaşarım ben kalbinde.
Biricik annemsin yine de.
Dudaklarımdan çıkan ilk kelime.
Senindim;
Sonsuz gecenin geçen yolculuğunda.
Senindim;
Sonsuz bir günün batan güneşinde.
Senindim;
Sonsuz bir boşluğun tam ellerinde.
Geçen gün adı aşk diye biriyle tanıştım.
Soyadı yokmuş bu aşkın.
Öyle bir şeymiş ki;
İnsanı alıp başka başka diyarlara götürürmüş.
İnsana yaşama arzusu katarmış.
Diyorum ya bunun adı aşkmış.
Unutmak ağır gelir,
Seviyorken,özlüyorken.
Unutmak ağır gelir;
Yaşıyorken,tadıyorken
Yavaş yavaş dökülen yaşlar.
Seviyorum neden mi dersin?
Ağlıyorum sebebini öğrenmek ister misin?
Şimdi soruyorum sana.
Benimle evlenir misin? ? ?
Bak ki; görebilesin.
Gör ki; sevebilesin.
Seni ne çok sevdiğimi,
Bilemezsin.
Ama unutma ki;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!