İlk anda,
Hüzün ve keder vardı mısralarında...
Çocuk gibi ağlamaklı ve yüreği kilitli...
Anlaşılmaz bir kuyunun,
Sanki en derinlerinde
Keşkeleri dolduruyordu boşluklarına,
Bir Resim Çiz Bana!
Bir resim çiz bana!
Sevgiden yeşermiş tohumlar
Özgürlüğe uçan kırlangıçlar
Susamış yüreklere ilaç olan pınarlar
Odadaki tabloda ağlayan bir melek
Asırların yükü kanatlarında mahremiyet...
Kainatın sırları onunla devrilecek
İnanç yuvasına gözbebekleriyle su serpecek...
Bir dağın zirvesine tırmandık...
.../...Ömrün toy saatleri.../...
Yıprattık.../...
Bir soluk bile aldırmadan yürekleri...
Ne olur anla Can!
Aşka verdim ömrümü feda
Ömür geçse de bir anda …
İnsanı tanıyamazsın ya bin yılda
Hadi sorma! Kapını çalan sevda
Yüreğindeki perdeyi artık arala
Sonu hicranla noktalansa da
Bana:
-Kızdın mı? demiştin
Defalarca çekinerek...
Söylemiştim:
-Nasıl kızarım sana?
Herşeyi bilerek...
İçimde bir deniz sanki taşkın sanki yorgun
Bilmiyorum neden suskun?
İçimde saklı bir ada hiç varılmayan hiç görülmeyen
Bilirim hep fırtınalı denizi özleyen …
Gece sisleriyle gözlerime düşen karanlık
Evimin süpürülmeyen,ışık girmeyen odalarından…
Sessizliğin dili tek gerçek olur ya bazen
Sen onu bulutlara sakladın üşüyen ellerinle…
O da yağmur olup
Derinlerimize damlıyor…
Korkularım sevmeye sevilmeye
Yürekler ırak olur seviyorum deyince …
Sol yanım der “ Benden önce ölme! ”
Feleğin oyunu, sevenlerini önce alır ecele …
Sensin ilk atan bu temeli
Nedensiz terk eyleyişin dün gibi bizi …
Seni sensiz yaşatan içimdeki çığlığa
Öylesine alıştım ki sensiz yalnızlığa
Paylaşsam beni terk edecek sandım yıllarca
Uzak kaldım seninle yaşama
Yüreğim susmak istedi, yalnız sevdasına …
Kalbimde bestesi, Türkü oldu yalnızlığıma …
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!