mavi gezegenin yolcusu
Gözleri evreni doğuranım
Mevsimleri dağıtır her zerren
Yazımı kışa, kışıma yaza çeviren
Gittiğinden beri darmadağınım ben
Sanma bu böyle devam edecek,
İyi şeyler azalacak, senden de geçilecek.
Dünya illaki döner tersine,
Bana aldırış etme gitmekse gideriz.
Kadınlar, çocuklar,babalar,
Gelmiş geçmiş en güzel aşıklar
Bir öpücük kondurdu geceye
Heryer simsiyah ışıklar
Soğuk betonlar, mucize bebekler
Başkalaşmış gibiyim
Yeni bir döngü ama etrafı telli
Öyle allı morlu değil
Dere, tepe, çamurlu,
Babamdan almışım acıyı sevmeyi
Kırk beşinde öğrendi benliğini
Sertlik mizacından ,sert kabuktan geriye
Umutlarını yitirmiş iki çift göz vardı.
Aramızda uzun zamandır örülen sessiz duvarlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!