Dalında bir goncagül daha sessizce soldu
oysa ne kadar çok savaşmıştı
köksüz ve öksüz açmak için
ah be cennet çiçeği
ah
bizi barıştırıp
uyandırıp
durgun
duru
şimdi kendi uyudu
her hal
çok yorulmuş belli ki kardeşcağızım
kuzum
ölü bir canın yüzünü okşadığında
ağlayarak ve derin derin
tahayyül içinde sıvazlayarak
aya aya
tebessüm eder
bu kızcağız uyku odasına gitmeden
ne yaptı biliyor musunuz
sevgisizlikten kurumuş içimizi
lânetli
çorak
mezarlık bahçemizi
suladı suladı
öptü öptü
yeniden yeşertti
bize yeniden sevmeyi
hayatın ve hayatsızlığın
aslında bir mûcize olduğunu
hiç olduğunu öğretti
her hal
çok yorulmuş belli ki kardeşcağızım
kuzum
ben uzun zamandır
hiç bu kadar içimin kuyularından
su çekip
çıkrık
çıķrık
hıçkırık
hıçkırık
ağlamadım
köksüz ve öksüz hâlimize
iyi geceler güzel çocuk
iyi geceler
Kayıt Tarihi : 22.9.2019 22:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Macit Kuruçay](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/22/neslican-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!