Ben senin yerinde olsaydım..
Sana bunu yapmazdım..
Sen benim yerimde olsaydın..
Ben sana kıyamazdım..
baban gidince
köksüz bir ağaç olursun
kurur dalların
yaprakların dökülür..
artık can vermez nemli topraklar
baban gidince
Sen baktığın için mi güzel her şey?
Seninle baktığım için mi?
Baktığımız her şey bize ihanet etme de
Sadece seninle seyredildiği için anlamlı o deniz..
Dalgalar alabildiğine..
Yakamozlar ışıl ışıl..
Herkes içinde saklar o çocuğu
Kiminde gün gibi aşikar
Kimi iter ta derinlerine…
Kurtulmak istediğimiz bir yük olur bazen
Altında eziliriz hatırladıklarımızın
İçimi acıtan
İçimin en güzel yerinde
İçimde yer etse de derinden
Söküp atmak elimde değil içimden…
İçim içimi yer onsuzken
Kendi kendimin
İlacı oluyorum bazen
İyileştiriyorum dikilip sökülmüş
Parçalanmış yerlerimi.
Söz ediyorum
Çıkarıp içinden acıtanları
Belki yanlış yerlerde aradık mutluluğu
Yanlış denizlere yelken açtık
Yanlış limanlara demir attık
Yanlış yolllarda seyre daldık
Belki başka bir yerden çıkmalıydık yola
İşte o zaman ;
Sanki sen hep vardın da..
Ben sonradan girdim hayatıma..
Kendimi değil
Senin nefesinle yaşayan bir bedeni taşıyorum
Sonra bir yabancı gibi seyredip uzaktan
Yanıyorum
Güzden kışa geçerken hani
Hüzünlü bir hali vardır mevsimlerin
Yağmurdan sırılsıklam
Üşüyüp birbirine sokulan bedenlerin
Yaz güneşini anımsayıp
Yüzünde beliriveren gülümseme
Duvarları aşıp gel..
Demir parmaklıkları kırıp
Dikenli tellere takılsa da ellerin..
Kendini kurtarıp gel..
Yollar biter
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!